Ter nagedachtenis aan mijn vriend Cor Brouwer en zijn nalatenschap Keibo en Hanbo Jitsu en in gedachten aan mijn vriend Cees de Jongh.
In mijn contacten met de MAIF en USJJF en Kano Ryu werd het Taiho Jitsu aan mij geïntroduceerd.
Ik dacht direct aan Cor Brouwer en Cees de Jongh. Cor Brouwer vanwege Keibo en Hanbo Jitsu en Cees de Jongh vanwege zijn lessen in Tokyo en de diverse systemen, waaronder Taiho Jitsu.
Deze nieuwe loot aan de IMAF Nederland stam draag ik daarom aan hen op.
Onze missie is het creëren en laten groeien van een wereldwijd netwerk van serieuze studenten en instructeurs van Taiho Jutsu / Defensieve Tactieken, met respect voor de historische fundamenten van de Japanse politie Taiho Jutsu, maar met het erkennen en verder ontwikkelen (in deze veranderende samenleving) van een evoluerende moderne mentaliteit met tactische vaardigheden en leiderschap.
“International Taiho Jutsu (ITJ)” is een van MAIF’s wereldwijde trainingsprogramma’s..!
Het Police Self-Defense Instructor (PSDI) Program was een programma dat voorheen onder de United States Karate Association viel en opnieuw is samengesteld onder de United States Ju-Jitsu Federation (USJJF) en de Martial Arts International Federation (MAIF). USJJF’s nationale en MAIF’s internationale programma’s voor defensieve tactieken en terughoudendheid voor wetshandhaving, militair en civiel personeel staan bekend als UNITED STATES TAIHO JUTSU (USTJ) tmand als INTERNATIONAL TAIHO JUTSU (ITJ) tm. Deze programma’s werden geleid tot
Oprichter en 1e president – George Anderson en onder zijn leiding en met de hulp van veel van de voormalige leden van de oude PSDI leeft voort in de USJJF en de MAIF.
We nodigen leden van de Martial Arts & Law Enforcement & Military Community uit om zich bij ons aan te sluiten bij deze belangrijke onderneming door artikelen in te dienen over zelfverdediging en de Martial Arts in relatie tot wetshandhaving en militair personeel.
Onze plannen voor de toekomst omvatten seminars voor certificering van instructeurs, zelfverdedigingsklinieken voor Law Enforcement & Militair personeel.
Onze plannen voor de toekomst omvatten seminars voor instructeurscertificering, zelfverdedigingsklinieken voor wetshandhavers / militaire / civiele functionarissen, de standaardisatie van een goedgekeurde instructiecursus, video’s en andere publicaties. Als u wilt helpen om dit mogelijk te maken, neem dan contact op met het hoofdkantoor van MAIF International. Zorg ervoor dat u uw telefoonnummer en informatie over uw wetshandhavingsachtergrond vermeldt wanneer u contact met ons opneemt.
TAIHO JUTSU (Arresting Art) is een term voor vechtsporten ontwikkeld door de feodale politie van Japan om gevaarlijke criminelen te arresteren, die meestal gewapend en vaak wanhopig waren. Hoewel veel taiho jutsu-methoden afkomstig zijn uit de klassieke Japanse scholen van kenjutsu (zwaardvechten) en jūjutsu (ongewapende vechtkunsten), was het doel van de feodale politieagenten om wetsovertreders levend en ongedeerd te vangen. Zo gebruikten ze vaak gespecialiseerde werktuigen en ongewapende technieken die bedoeld waren om te kalmeren of uit te schakelen in plaats van dodelijkere middelen te gebruiken.
Japanse wetshandhavers getraind in zelfverdedigings- en arrestatietechnieken, voornamelijk gebaseerd op de ongewapende vechtstijlen van jūjutsu. Ze ontwikkelden en perfectioneerden ook het gebruik van een verscheidenheid aan niet-dodelijke werktuigen voor het vangen en in bedwang houden van verdachten, zoals juttejutsu (wapenstokkunsten), toritejutsu (straathonden) en hojōjutsu (bind- en bindkunsten)
Politieagenten uit het feodale tijdperk werden bedreven in een verscheidenheid aan gespecialiseerde technieken voor het arresteren van zowel gewapende als ongewapende personen.
Veel traditionele Japanse vechtsportscholen bevatten ooit elementen van taiho jutsu, hoewel de meeste sindsdien verloren zijn gegaan voor de geschiedenis.
Een aantal taiho jutsu-technieken zijn echter bewaard gebleven en worden nog steeds in hun oorspronkelijke vorm onderwezen en beoefend door specialisten in jūjutsu, kenjutsu en iaido (zwaardvechten).
De moderne versie van Taiho Jutsu werd gemaakt tijdens de geallieerde bezetting van Japan na de Tweede Wereldoorlog. Japan werd gedemilitariseerd, de beoefening van de krijgskunsten was verboden en de Japanse politie was niet in staat om de uitbarstingen van geweld in die periode het hoofd te bieden.
Het politiebureau van Tokio riep een technische commissie bijeen onder leiding van kendoïst Saimura Goro; judoïst Nagaoka Shuichi; Shimizu Takaji, het vijfentwintigste schoolhoofd van de Shindo Muso Ryu; Otsuka Hidenori, stichter van de Wado Ryu; en Horiguchi Tsuneo, een pistoolexpert.
Deze commissie herzag de technieken van de klassieke kenjutsu, jujutsu en jojutsu en paste verschillende technieken uit elk van deze disciplines aan voor gebruik door de politie; De commissie selecteerde ook technieken uit moderne disciplines, zoals jujutsu, karate-jutsu, kendo en judo, voor opname in het voorgestelde systeem van zelfverdediging; en verdere ideeën werden opgedaan uit een studie van westers boksen.
In 1947 werd een systeem gecreëerd dat deze elementen omvatte en Taiho Jutsu werd genoemd, en Taiho Jutsu Kihon Kozo (Grondbeginselen van Taiho Jutsu) werd gepubliceerd als een officiële handleiding voor politieagenten.
Taiho-Jutsu werd geïntroduceerd in de VS toen het Strategic Air Command begon met het sturen van instructeurs voor strijdlustige maatregelen naar de Kodokan in Japan voor trainingsprogramma’s van acht weken.
De cursus was een Japans ontworpen mix van Judo, Karate, Aikido en Taiho-jutsu. Kodokan-functionarissen namen contact op met de JKA om de karate-instructie te beheren.
De JKA reageerde door Nishiyama, Obata, Okazaki en Terada te sturen. Judo-instructie werd gegeven door Kodokan-grootheden Kotani, Otaki, Takagake, Sato, Shinojima en Yamaguchi. Aikido-instructie werd geleid door Tomiki, samen met Yamada en Inuzuka, terwijl de instructie in Taiho-jutsu werd gegeven door Hosokawa en Kikuchi.
De SAC-piloten volgden 8 uur per dag, 5 dagen per week les in de dojo en moesten aan het einde van de cursus strijden tegen en beoordeeld worden door tien Black Belts.
Bij terugkeer in de Verenigde Staten werden deze piloten instructeurs op elke SAC-basis waar het belangrijk was om gevechtscursussen te ontwikkelen voor bemanningsleden in opleiding.
Taiho Jutsu heeft sinds 1947 verschillende herzieningen ondergaan en wordt nog steeds bestudeerd en onderzocht om verfijningen aan te brengen en aan te passen aan nieuwe omstandigheden van straatgevechten. Het maakt veel gebruik van Keibo, een korte politiewapenstok, in een reeks technieken die Keibo-soho worden genoemd, evenals de uitschuifbare buisvormige wapenstok (Tokushu Keibo) die in 1966 door de Japanse politie werd aangenomen.
Dirk Klok
Voorzitter IMAF Nederland
